افسانه زمان

من به افسانه بازیگری نیرنگ زمان می نگرم

به نسیم سحر،این پیک دل انگیز زمان می نگرم

به سکوت دم صبح

و به تنهایی شبهای سیاه

به گل وحشی تنهایی غم

به زمستان

و به چشمان غم آلود خزان می نگرم

من به تنهایی دل در شب تار

و به آنان که به من گرم و دزدانه زنند لبخند ریا

و به دنیای سراسر نیرنگ

و به پلهای زده تا ابدیت نگرم