خاموشی و فراموشی

زندگی در چشم من شبهای بی مهتاب را ماند،  

شعر من نیلوفر پژمرده در مرداب را ماند،  

ابر بی باران اندوهم، 

خار خشک سینه ی کوهم،  

سالها رفته است کز هر آرزو خالی است آغوشم،  

نغمه پرداز جمال و عشق بودم، - آه -  

حالیا، خاموش خاموشم،  

یاد از خاطر فراموشم....!!!