حرف دل 4

از دیروز تا حالا نمیدونم باز چی شده که این همه کسل و بی حال شدم باز کم حرف شدم حتی کم حرفتر از همیشه دلم بدجوری پره دوست دارم گریه کنم ولی اشکی نیست که بیاد... .  

بغضی دارم که نمیتونم خالیش کنم خداجونم بازهم دلم گرفته خودت مرهمش باش میدونی که دیگه جز تو به کسی اعتماد ندارم پس کمکم کن. 

دیروز امتحان کنکور داشتم فکر کنین تنها تو یه کلاس بودم همه دوستام تو اون یکی کلاس بودم احساس غریبی داشتم ولی نزدیکهای شروع جلسه بود که یهو یکی اومد تو کلاس که مغزم هنگ کرد نمیخواستم برم سمتش نمیخواستم باز هم از رفتار سردش دلگیر بشم ولی دلم نذاشت رفتم پیشش ولی اینکارم باعث شد باز استرس و نگرانی به وجودم تزریق بشه خودمم نمیدونم چرا ولی این روزها هر کدوم از دوستای قدیمیم رو میبینم این حال رو پیدا میکنم.   

نمیدونم چرا ولی دیگه نمیخوام با کسی روبرو شم که دیگه دوست نداره منو ببینه کاش میشد برم یه جایی که دیگه هیچ وقت برام پیش نیاد که باهاشون روبرو شم درسته خوشحال میشم ببینمشون ولی رفتاراشون رو نمیتونم تحمل کنم و کسی که این وسط ضربه میخوره منم... . منی که به قول خودش دلم مهربونه و طاقت ناراحتی کسی رو نداره راستش دیروز که بهم گفت باباش سکته کرده و خونه نشین شده دلم بدجوری گرفت آخه من علاوه بر خودش خانواده اش رو هم دوست داشتم... .  

هی روزگار ببین چی به روز آدمها میاری نمیدونم چرا هیچ وقت نمیخواد قبول کنه که من فقط و فقط بخاطر خودش اون کار رو انجام دادم و توی دروغ اون آدم احمق من بیچاره تقصیری نداشتم منی که اون روزها همیشه حواسم بهش بود که دلتنگی اذیتش نکنه، اونقدر نگرانش بودم که مشکلات خودمو از یاد برده بودم   

دیروز بخاطر همین موضوع دیدن دوباره اش و حرفاش باز دچار همون سردردهای عصبی شدم همونایی که وقتی شروع میشد بعدش یه دوره کسل بودن و کم حرفی هم برام به دنبال داره مثل الان که حتی به زور نشستم پای لب تابم و این پست رو مینویسم.   

خداجونم حداقل کاری کن این بغض لعنتی بشکنه ای خدااااااااااااااااااااااااااا  . 

دلم خیلی گرفته کاش میتونستم به آدمها اعتماد کنم ولی خیلی ها باعث شدم اعتمادم رو به همه از دست بدم... .  

تنهام تنهاتر از همیشه خداجونم  

خدایا کمکم کننننننننننن